Kenya is home to many sacred natural sites, including forests, mountains and rivers. Indigenous communities have upheld their role and responsibilities, passed down over centuries by their ancestors as custodians of these places through time. The 5391 hectares in the Nyambene forest in central Kenya is a sacred site to the Ameru people, a community/tribe living on the northeastern slopes of Mt. Kenya. The forest is a resource from which customs, spiritual practices, and governance systems are derived to protect the territory as a whole and maintain its order, integrity and well-being.

Soil organic carbon (SOC) redistribution by soil erosion is fundamental to the C cycle and is a key component of global soil C accounting. Widespread conversion of cropland to forest and grassland and the adoption of conservation agriculture (minimum-till and no-till practices) worldwide and particularly in China since 2000, may have reduced wind erosion and increased SOC storage and ‘avoided’ CO2 emission.

The species richness of hedges in an agricultural landscape may be determined by the environment and by the spatial processes which occur in that landscape. Here, we divided the environmental predictors into three groups: site conditions, hedge stand and landscape structure. We determined their independent and joint effects on the richness of four guilds of herbaceous species in 92 hedge stands in a north-Mediterranean intensive agricultural landscape.

Socioeconomic growth and urban change have been an increasing concern for decision makers in recent decades. The monitoring, mapping, and analysis of agricultural land use change, especially in areas where urban change has been high, is crucial. The collision between traditional economic activities related to agriculture in tourist areas such as the Algarve and current demand for tourism infrastructures in urban regions is also leading to loss of economic activity.

Indonesia is subject to rapid land use change. One of the main causes for the conversion of land is the rapid expansion of the oil palm sector. Land use change involves a progressive loss of forest cover, with major impacts on biodiversity and global CO₂ emissions. Ecosystem services have been proposed as a concept that would facilitate the identification of sustainable land management options, however, the scale of land conversion and its spatial diversity pose particular challenges in Indonesia.

Climate variability, changing land use and management, and dynamic policy environments are the main reasons why long-term research is needed to understand and predict possible water quality outcomes to alternative future scenarios. Long-term water quality data sets are needed to address these water issues. Such data sets were acquired by the USDA–ARS in three watersheds in Oklahoma: the Southern Great Plains Research Watershed (SGPRW), the Little Washita River Experimental Watershed (LWREW), and the Fort Cobb Reservoir Experimental Watershed (FCREW).

The methods and approaches selected in a restoration project depend on the degree of ecosystem degradation and on future land use plans. Programs of monitoring and evaluation must therefore compare restoration progress and effectiveness relative to untreated conditions and to target conditions, particularly with respect to the attributes and functions essential to land use objectives. It is usually not feasible to directly monitor all important forest attributes and functions, so a few indicators must be selected.

Deze beleids- en wetsevaluatie van de landinrichtingsregels uit de Wet inrichting landelijk gebied toont dat inzet van het landinrichtingsinstrumentarium voor doorzettingsmacht zorgt bij de aanpak van meervoudige inrichtingsopgaven in het landelijk gebied. Doorzettingsmacht alleen is hiervoor echter niet voldoende. Om succes te hebben moeten gebiedspartijen ervan overtuigd zijn dat landinrichting nodig is en zich mede-eigenaar voelen van het proces.

Considering ongoing, rapid urbanisation and the vast resource consumption of metropolitan areas around the world, it is important to integrate urban resource management with the design of our future cities. But how can resource management become an integral part of planning and designing urban landscapes

De urgentie om op een doordachte manier met ruimte om te gaan is groot. Want de wereld verandert razendsnel. Daarom is het zaak dat de verschillende ruimtelijke entiteiten, zoals wonen, bedrijvigheid, natuur en water, die van belang zijn voor deze maatschappelijke standaarden, op een zo goed mogelijke manier met elkaar in verbinding zijn. Productieve interactie! Vraag is of het huidige planningsinstrumentarium toereikend is om deze urgenties aan te pakken en zo innovatieve ruimtelijke ontwikkelingen tot stand te brengen.

Dit is deel twee van de rapportage over het Zee op Zicht programma. In deel 1, de ‘reader’ werden de bevindingen van Zee op Zicht gepresenteerd. In dit deel vindt U een overzicht van publicaties die mede door een bijdrage van Zee op Zicht tot stand zijn gekomen. Daarnaast vindt U een verslag van de activiteiten van de bijeenkomst gehouden op 4 december 2014. Op deze dag zijn de resultaten van zee op Zicht gepresenteerd en bediscussieerd met een publiek afkomstig uit maritiem beleid, sectoren en NGOs.

De veranderingen op zee gaan snel. Aan de ene kant neemt de wens voor bescherming van het marine milieu toe, aan de andere kant vormen goederen en diensten van de zee een groeiende bron van inkomsten. In het beheer van de zee is sprake van een veranderende rol van de overheid, met name de verdeling van regulerende overheden over schalen van lokaal nationaal en regionaal naar Internationaal in EU verband – maar ook in bijvoorbeeld OSPAR en Noordzee verband.